Duurt lang :)
Blijf op de hoogte en volg Lies
12 September 2012 | Zuid-Afrika, Gordons Bay
Het heeft even geduurd voordat we weer een nieuw verhaal konden plaatsen.
Of we het nog naar ons zin hebben? Jazeker! Of we nog genoeg meemaken? Ja absoluut! Of we jullie op de hoogte willen houden? Uiteraard…. De doos met inspiratie was even op…
Maar hier een nieuw verhaal…
We werken lekker verder. We hebben inmiddels nog meer versterking gekregen in het vrijwilligersteam. We draaien nu met 6 meiden… Heerlijk, want dat zorgt ervoor dat we ook tijd hebben voor andere dingen.
In de afgelopen weken hebben we een aantal dingen ondernomen/ meegemaakt.
Een nieuwe baby..
Twee weken geleden kregen we opnieuw bezoek van twee social workers. Zij hadden een ontzettend mooi meisje in hun armen van een week of 6 oud. Dit meisje was bij haar ouders weggehaald en vervolgens terechtgekomen in een kindertehuis. Hier heeft zij niet de verzorging gehad die een kindje nodig heeft. Ze kwam bij ons binnen met een flinke longontsteking, luieruitslag waar je naar van wordt en schurft. Een nieuw wondertje waar we veel liefde aan kunnen en willen geven. Het vraagt wel weer even iets meer van ons. Het is namelijk belangrijk dat we onszelf goed ontsmetten nadat we haar hebben vastgehad. Zo springen we na een dienst onder de douche, wassen we tig keer onze handen en worden de gedragen kleren op 60 graden gewassen. Deze extra maatregelen weerhouden ons er absoluut niet van om dit meisje flink te knuffelen.
Gospelsskouspel.
Zaterdagavond 1 september zijn we een avondje uit geweest. Het was een concert van allerlei bekende Zuid-Afrikaanse gospelartiesten. We hebben er van genoten. Voor wie een liedje wil luisteren in de Zuid-Afrikaanse taal; zoek Romanz maar op, of Joe Niemand met het lied ‘Ek sal nie bang wees nie’.
Uit eten.
Onze favoriete tent in Gordonsbay is toch wel de pizzeria Al Forno. Nu wil het zo zijn dat we daar nog geen een keer hebben gezeten zonder dat we werden aangesproken door mensen van een andere tafel. Men vindt die Hollandse dames toch wel interessant, helemaal als ze horen dat we vrijwilligerswerk in een kindertehuis doen! Het is leuk om met lokale mensen te praten.
Zo zaten we laatste drankjes te drinken, gekregen van de storemanagers van onze favoriete winkel ‘Mr Price’.
Stellenbosch
Het laatste uitje met Kristel was naar Stellenbosch. Dit is een studentenstad, waar we heerlijk hebben gestruind. Een bezoek aan de Nederlands Gereformeerde Moederkerk, een lunch in de botanische tuin en een stukje lopen langs de vele gebouwen van de universiteit mocht niet ontbreken.
Op de terugweg zijn we langs een grote aardbeienkwekerij gereden. Op de foto’s kun je zien hoe creatief ze zijn en hoe je een kwekerij goed kunt opvrolijken.
Meeting.
Elke dinsdag hebben we meeting. Hier bespreken we de kinderen, het reilen en zeilen van Goeie Hoop, de afspraken, regels, noem maar op. We sluiten deze vergadering altijd af met kringgebed. We hebben hierbij echt gebedsverhoring ondervonden. In de ene week baden we om nieuwe kinderen en stonden er binnen 2 weken 2 nieuwe kinderen voor de deur.
Vorige week baden we voor T… Dit meisje zat absoluut niet lekker in haar vel. Ze wa heel hangerig, ze speelde niet, voelde zich niet lekker, kreeg elk virus te pakken wat er ronddwaalde door Goeie Hoop. We ontdekten dat ze haar moeder miste.
Tijdens de vergadering baden we hiervoor. Nog geen kwartier na dit gebed stond, uit het niets, moeder bij de gate van ons huis… Nee en dan geloven wij niet dat dit toeval is. Sinds dat moment is T. ook een stuk vrolijker!
Afgelopen maandag was het weer de 10e. Lies en Lies zijn 2 maanden in Zuid-Afrika. Het lijkt eigenlijk al veel langer, want we voelen ons thuis, het werk is ‘normaal’ en we leven echt hier. Deze maanden zijn voorbij gevlogen.
Kristel is inmiddels ook al weer een week thuis. Het was ontzettend gezellig en goed dat zij bij ons was en als we heel eerlijk zijn missen we haar gezelligheid wel! Bedankt Krissie, voor je aandeel tijdens onze 6 maanden hier!
We werken met z’n tweeën veel samen. Zo runden we op een ochtend samen de baby’. 3 peuters in de zandbak en wij allebei een kleine op de arm om de fles te geven. Het plekje in de tuin bij de baby’s is heerlijk ’s morgens als de zon schijnt, dus toen ze allevijf in bed lagen, legden wij het speelkleed in de zon en waren we zelf ook in no-time vertrokken :D
Van de week zaten we gezellig samen 7 kilo aardappels en 4 kilo wortels kookklaar te maken.
Afrika blijft ook echt Afrika op de momenten dat de stroom voor de zoveelste keer uitvalt en we samen opzoek gaan naar noodverlichting en kinderen.
Afrika blijft interessant als je alarm 4 keer in 15 minuten afgaat vanwege de storm
Afrika blijft behelpen als je je kraan opendraait er geen water uitkomt.
Veel mensen schijnen naar ons adres te vragen, dus bij deze komt het nu op de site!
Goeie Hoop
t.a.v. Kies hier een Lies :D
Postnet Suite #80
Private Bag x4
Gordon’s Bay 7151
South Africa
Dat was het voor nu wel weer…
Liefs Lies en Lies.
Of we het nog naar ons zin hebben? Jazeker! Of we nog genoeg meemaken? Ja absoluut! Of we jullie op de hoogte willen houden? Uiteraard…. De doos met inspiratie was even op…
Maar hier een nieuw verhaal…
We werken lekker verder. We hebben inmiddels nog meer versterking gekregen in het vrijwilligersteam. We draaien nu met 6 meiden… Heerlijk, want dat zorgt ervoor dat we ook tijd hebben voor andere dingen.
In de afgelopen weken hebben we een aantal dingen ondernomen/ meegemaakt.
Een nieuwe baby..
Twee weken geleden kregen we opnieuw bezoek van twee social workers. Zij hadden een ontzettend mooi meisje in hun armen van een week of 6 oud. Dit meisje was bij haar ouders weggehaald en vervolgens terechtgekomen in een kindertehuis. Hier heeft zij niet de verzorging gehad die een kindje nodig heeft. Ze kwam bij ons binnen met een flinke longontsteking, luieruitslag waar je naar van wordt en schurft. Een nieuw wondertje waar we veel liefde aan kunnen en willen geven. Het vraagt wel weer even iets meer van ons. Het is namelijk belangrijk dat we onszelf goed ontsmetten nadat we haar hebben vastgehad. Zo springen we na een dienst onder de douche, wassen we tig keer onze handen en worden de gedragen kleren op 60 graden gewassen. Deze extra maatregelen weerhouden ons er absoluut niet van om dit meisje flink te knuffelen.
Gospelsskouspel.
Zaterdagavond 1 september zijn we een avondje uit geweest. Het was een concert van allerlei bekende Zuid-Afrikaanse gospelartiesten. We hebben er van genoten. Voor wie een liedje wil luisteren in de Zuid-Afrikaanse taal; zoek Romanz maar op, of Joe Niemand met het lied ‘Ek sal nie bang wees nie’.
Uit eten.
Onze favoriete tent in Gordonsbay is toch wel de pizzeria Al Forno. Nu wil het zo zijn dat we daar nog geen een keer hebben gezeten zonder dat we werden aangesproken door mensen van een andere tafel. Men vindt die Hollandse dames toch wel interessant, helemaal als ze horen dat we vrijwilligerswerk in een kindertehuis doen! Het is leuk om met lokale mensen te praten.
Zo zaten we laatste drankjes te drinken, gekregen van de storemanagers van onze favoriete winkel ‘Mr Price’.
Stellenbosch
Het laatste uitje met Kristel was naar Stellenbosch. Dit is een studentenstad, waar we heerlijk hebben gestruind. Een bezoek aan de Nederlands Gereformeerde Moederkerk, een lunch in de botanische tuin en een stukje lopen langs de vele gebouwen van de universiteit mocht niet ontbreken.
Op de terugweg zijn we langs een grote aardbeienkwekerij gereden. Op de foto’s kun je zien hoe creatief ze zijn en hoe je een kwekerij goed kunt opvrolijken.
Meeting.
Elke dinsdag hebben we meeting. Hier bespreken we de kinderen, het reilen en zeilen van Goeie Hoop, de afspraken, regels, noem maar op. We sluiten deze vergadering altijd af met kringgebed. We hebben hierbij echt gebedsverhoring ondervonden. In de ene week baden we om nieuwe kinderen en stonden er binnen 2 weken 2 nieuwe kinderen voor de deur.
Vorige week baden we voor T… Dit meisje zat absoluut niet lekker in haar vel. Ze wa heel hangerig, ze speelde niet, voelde zich niet lekker, kreeg elk virus te pakken wat er ronddwaalde door Goeie Hoop. We ontdekten dat ze haar moeder miste.
Tijdens de vergadering baden we hiervoor. Nog geen kwartier na dit gebed stond, uit het niets, moeder bij de gate van ons huis… Nee en dan geloven wij niet dat dit toeval is. Sinds dat moment is T. ook een stuk vrolijker!
Afgelopen maandag was het weer de 10e. Lies en Lies zijn 2 maanden in Zuid-Afrika. Het lijkt eigenlijk al veel langer, want we voelen ons thuis, het werk is ‘normaal’ en we leven echt hier. Deze maanden zijn voorbij gevlogen.
Kristel is inmiddels ook al weer een week thuis. Het was ontzettend gezellig en goed dat zij bij ons was en als we heel eerlijk zijn missen we haar gezelligheid wel! Bedankt Krissie, voor je aandeel tijdens onze 6 maanden hier!
We werken met z’n tweeën veel samen. Zo runden we op een ochtend samen de baby’. 3 peuters in de zandbak en wij allebei een kleine op de arm om de fles te geven. Het plekje in de tuin bij de baby’s is heerlijk ’s morgens als de zon schijnt, dus toen ze allevijf in bed lagen, legden wij het speelkleed in de zon en waren we zelf ook in no-time vertrokken :D
Van de week zaten we gezellig samen 7 kilo aardappels en 4 kilo wortels kookklaar te maken.
Afrika blijft ook echt Afrika op de momenten dat de stroom voor de zoveelste keer uitvalt en we samen opzoek gaan naar noodverlichting en kinderen.
Afrika blijft interessant als je alarm 4 keer in 15 minuten afgaat vanwege de storm
Afrika blijft behelpen als je je kraan opendraait er geen water uitkomt.
Veel mensen schijnen naar ons adres te vragen, dus bij deze komt het nu op de site!
Goeie Hoop
t.a.v. Kies hier een Lies :D
Postnet Suite #80
Private Bag x4
Gordon’s Bay 7151
South Africa
Dat was het voor nu wel weer…
Liefs Lies en Lies.
-
13 September 2012 - 08:20
Jolanda:
Aloha girls,
Wat is het verschrikkelijk mooi en goed om te lezen wat jullie daar allemaal doen onder soms ietwat bizarre omstandigheden.
Wat een prachtig verhaal van dat meisje dat haar moeder miste.
Nee, inderdaad, toeval bestaat niet.
Ik begin overigens wel langzaam te gglove dat jullie daar over 4 maanden niet weg te tremmen zijn ;-)
Nou ben ik natuurlijk trots op jullie allebei want jullie zijn meiden van goud, maar Liesie, je weet dat je een beetje mijn surrogaat dochter bent en ik ben echt beretrots op je. Ik hou van je en ik mis je echt wel een beetje hoor.
Maar goed, dat was dus even terzijde.
Ik kan niet wachten op het volgende verhaal.
Heel veel liefs en een mega drukkie,
Jolanda -
13 September 2012 - 09:16
Wijgert:
Hallo L&L,
Goed dat jullie het thuisfront weer even bijpraten.
Werk en zorg genoeg! Ook mooie dingen!
Fijn dat jullie ervan genieten.
Groeten, Wijgert
(PS: het Nederlandse gezegde 'schurft duurt maar zes weken' is niet waar hoor, maar dat wisten jullie hopelijk al :-) ) -
13 September 2012 - 09:38
Wendy:
Ha meiden,
Wat een mooi verhaal, met tranen in mijn ogen, want toch wel ontroerd, heb ik gelezen over de gebedsverhoring. God hoor en ziet ons! En in dit soort dingen word je er toch weer even bij bepaald. Hij trekt zich ons lot aan! Zo schrijnend te lezen dat zo'n jong kindje al de nodige liefde en zorg heeft gemist. Maar wat fijn dat er bij jullie geen gebrek aan is. De Goeie Hoop doet zo mooi werk.
Fijn om zo te lezen dat jullie het nog steeds naar jullie zin hebben (al wist ik dat al best ;-))
Hierboven las ik dat er iemand 'bang' is dat jullie niet meer zo makkelijk terug te brengen zijn naar NL. Nou...dat denk ik soms ook wel als ik jullie verhalen lees...
Meiden, geniet en houd ons op de hoogte!
Werkse!
Drukkie!
-
14 September 2012 - 09:36
Andrea:
Heeey lieve meiden,
Ik sluit me helemaal aan bij Wendy, ik ben ook diep ontroerd!! En wat een mooie, prachtige foto's en wat een mooie kinderen!!
Mijn hart huilt voor zoveel ellende voor die kinderen! Wat is het voor ons een normale zaak om je kind liefde en bescherming te geven! Ik weet het, hier in Nederland gebeurt ook veel.
Maar ik ben heeeeeel dankbaar dat jullie daar zijn en dat jullie zoveel goeds doen! In gedachte ben ik bij jullie en de kinderen!!! En ik zal ook zeker voor jullie bidden!!!
Heel veel liefs, Andrea -
15 September 2012 - 16:27
Agnes Van Kranenburg:
Lieve Liesjes,
Wat mooi om te lezen wat jullie kunnen en mogen betekenen in Afrika. Ik heb echt geniet echt van jullie verhalen en foto's!!
Dikke knuffel en heel veel liefs x
Agnes -
16 September 2012 - 10:56
Caroline:
Hai Lies en Lies, wat leuk weer wat te lezen/zien, de foto's zeggen genoeg, de kinderen met al die ballonen, de nieuwe baby. Het is inderdaad pas 2 maanden dat jullie daar zijn, maar het voelt al veel langer ook vanuit Nederland ; ). Maar het werk dat jullie daar mogen doen is zo'n zegen, fijn dat er mensen zijn die deze kinderen liefde en aandacht mogen geven, ze zullen een stukje van jullie liefde in hun hart meedragen, de rest van hun leven. Ook vanuit Nederland wordt er voor jullie gebeden.
xxxx Caroline -
16 September 2012 - 15:22
Rhodé:
haha grappig die balonnen!!
en echt lieve kindjes!!
nog heel veeel plezier
knuffels Rhodé
-
17 September 2012 - 18:50
Ronald T:
Bijzondere verhalen en mooie foto's. Kleurrijk, maar dat zal hoogstwaarschijnlijk bij de cultuur horen. Blijf genieten dames en doe je voordeel met alle ervaringen!
Groet,
Ronald
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
