Feel-good-verhalen met de auto!

Schoolrijden.
Elke dag worden de schoolgaande kinderen gebracht en gehaald. Nu passen er 7 kinderen in de auto. Dit betekent dat we 2 keer rijden op de heenweg.
Om 7.15 brengen we de kinderen van Gordon’s Bay (GB) en Temperance town (TT) weg. Tegen 08.00 uur vertrekken we met de tweede groep naar Sr Lowry’s pass (SP) .
Van de week dacht ik (Alize) aan mijn ouders en de familie Leppers. Wat moeten zij een geduld hebben gehad toen ze Regina, Ilona en haar naar school of ergens anders naar toe brachten.
Regelmatig kwamen kreten als ‘ik wil voorin’, ‘ik wil niet in het midden’, ‘ik wil bij het raam’ voorbij. Zo ook bij deze kinderen. Gelukkig is er altijd een terugweg. Op de heenweg de boys in ‘the back’ en op de terugweg de girls.
Het van school halen is altijd weer anders.
Rit 1: TT gaat uit wanneer ze klaar zijn, dit varieert van 13.00 uur tot 13.30…
Rit 2: SP, als je geluk hebt, hebben alle kinderen hun werk af en anders kun je ze later ophalen…
Rit 3: De oudste kinderen die om 14.00 uur uit zijn (TT, SP en GB).
Een van de jongens heeft rugby, dus op bepaalde dagen rijd je om 15.30 uur nog een keer heen en weer… Zo ben je officieel benoemd tot taxichauffeur als je voor schoolrijden op het rooster staat.
Nu het rijden ons beter af gaat, vragen de kinderen regelmatig: “Auntie, can I drive?” Dan hoef je het laatste stukje niet zelf te sturen, nou ja, bij degenen die een beetje richtingsgevoel hebben…

Een vrije dag..
Afgelopen zaterdag hadden we een vrije dag. Heerlijk, we hadden een auto tot onze beschikking, we konden er opuit.
Vanaf ons huis reden we via Stellenbosch naar de N1, die ons naar Paarl voerde. In Paarl staat het taalmonument. Elk deel van dit monument staat voor de invloed van een buitenlandse taal.
Zo is deze taal beïnvloed door Europese (Frans, Duits, Nederlands), Aziatische (Arabisch) en Afrikaanse talen. We konden even lekker de toerist uithangen met onze camera. Zie foto’s ;)
In Paarl zochten we naar Tea under the trees. Dit klonk wel idyllisch, geen idee wat het inhield, maar het stond op een foldertje. Na een tijdje hebben we zelf de conclusie getrokken dat dit failliet moest zijn, want het was niet te vinden.
De route bracht ons bij Laborie. Dit is een grote hal bij een wijnboer. In de hal stonden allerlei kraampjes waar je eten en drinken kon kopen. Een heerlijk plekje voor een heerlijk broodje, in een heerlijk zonnetje!
We reden verder richting Franschhoek, waar we even lekker hebben rondgewandeld.
De tocht daarvandaan naar huis was ontzettend mooi. We reden via de Villioenspas, langs de theewaterskloof. Elke bocht gaf ons een nieuw, mooi uitzicht. Alize heeft er erg van genoten. Elise ook, maar zij pas later toen ze de foto’s terugzag. Kijken naar de omgeving en letten op een onvoorspelbare weg, met de vele haarspeldbochten, was zelfs voor een vrouw onmogelijk!

Boodschappen doen met Carl…
Omdat onze boodschappenman komende week weg is, hebben wij aangeboden om inkopen te doen voor deze week. Nu is het wel zo handig als we weten waar en hoeveel. Daar gingen we: stagerijden bij Carl. We zouden langs 9 winkels gaan, dus dat werd opletten.
Stop nummer 1: Cash en carry voor alle frisdrank voor de vrijwilligers en werkers.
Stop nummer 2: Groothandel voor pap, wasmiddel, chips, rijst, thee, snoep, blikken groenten.
Stop nummer 3: Tim Khan (ja wij dachten ook dat het chinezen waren, maar nee), hier konden we terecht voor goedkope groente en fruit. Geen topkwaliteit, maar wel erg goedkoop. Doos mandarijnen en zakken aardappels.
Stop nummer 4: Slagerij. Voor de Hollandse frikadellen en bacon. Deze slagerij is opgezet door een Hollandse vrouw die getrouwd is met een Zuid-Afrikaan. Hier kun je ook terecht voor rookworst! Werkelijk een prachtig bedrijf. Toen ik (Elise) binnen kwam moest ik toch even aan opa en oma speel denken. Wat zouden die trots zijn op hun vak. Opa zou er denk ik graag een beetje binnen gluren en een dagje mee werken als echte slagersman.
Stop nummer 5: De kaasboer. Geraspte kaas voor de pizza’s en een bonk kaas voor op brood.
Stop nummer 6: Babystore. Voor de luiers en doekjes.
Stop nummer 7: Fruit and veg, voor de betere kwaliteit fruit en groenten. Wat een bedrijf, wederom weer prachtig! Sinasappels, kiwi’s, komkommers, ananas, paprika’s, uien, pizzabodems. Toen we naar buiten gingen en in de auto stapte stond Elise bijna op de frikadellen. Dus in een vlaag van verstandsverbijstering riep zij:”SHIT!” De hele parkeerplaats had zijn ogen op haar gericht en ze wist niet hoe snel ze aan de andere kant van de auto in moest stappen. Oeps. Even vergeten dat dat niet zo’n netjes woord is hier.
Stop nummer 8: De volgende slagerij. Voor de goedkope, uit Holland ingevlogen, kip en gehakt. Hier ging het toch even wat anders aan toe dan in de vorige slagerij. De stank alleen al. Niet kijken, neus dicht, inpakken, afrekenen en wegwezen.
Stop nummer 9: Pick and pay, de supermarkt. 16 broden en alles wat ze bij de andere winkels niet hadden.

Het inpakken van de auto vraagt om ervaren puzzelaars. Er kon weinig meer bij. Alles zat volgebouwd met etenswaren.
Natuurlijk zit de taak er niet op bij het halen van de boodschappen. Deze moeten ook allemaal naar binnen gesjouwd en opgeruimd worden. Gelukkig stond er een team van kleine hulpjes klaar, die graag wilde helpen als ze beloond werden met een sweetie!

Vrijdag doen wij de boodschappen. Be continued...

Zoals jullie kunnen lezen wordt zelfs de auto een grote vriend van ons!

Liefs van ons!